Pijn

Gesloten
Gebruikersavatar
Neeltje
Berichten: 73612
Lid geworden op: 13 mar 2009 17:48
Insuline: was Caninsulin
Woonplaats: -

Pijn

Bericht door Neeltje »

Pijn en pijnbestrijding bij de kat is jarenlang een onderbelicht probleem geweest. Vaak was alleen al het onderkennen van door pijn veroorzaakt gedrag niet eenvoudig.
Daarnaast moest ook op het gebied van behandelingsmogelijkheden een achterstand op de hond ingelopen worden. De kat heeft een zeer specifieke stofwisseling, ook wat betreft het verwerken van medicijnen. Hierdoor zijn veel pijnstillers bij de kat onbruikbaar door bijwerkingen en giftigheid.
Op dit moment heeft de diergeneeskunde gelukkig ook voor de kat een uitgebreid palet van medicaties tot zijn beschikking om de pijn te lijf te gaan.

In wezen is pijngedrag stressgedrag. Bij alle biochemische reacties die tot de ontsteking en de pijnwaarneming leiden komen nl. deels dezelfde stoffen vrij die ook bij stress vrijkomen: de stresshormonen cortisol, catecholamines (adrenaline). Hierdoor wordt een pijnreactie dus vaak verkeerd geïnterpreteerd en als stressreactie opgevat. Zeker op de behandeltafel bij de dierenarts kan het verschil moeilijk te maken zijn. Een goede waarneming van het gedrag door de eigenaar in de thuisomgeving is voor de dierenarts een zeer belangrijk hulpmiddel.

Als eigenaar moet je vooral attent zijn op veranderingen in het normale gedragspatroon van de kat.

Wat laat een kat zoal zien bij pijn?

toegenomen onrust (bv. steeds maar weer naar de kattenbak gaan)
agressie bij benadering of aanraking
meer teruggetrokken, wordt minder sociaal of gaat zich verstoppen
verminderde eetlust
klagen of blazen bij aanraking, optillen, ontlasten of urineren (of pogingen daartoe)

Daarnaast is de kat met haar 9 levens (!) ook een echte overlever: ze gaat heel pragmatisch met haar pijn om en past haar gedrag aan om de pijn te verlichten. Een goed voorbeeld hiervan is arthrose: de kat, die eerst met een soepele beweging op het aanrecht sprong om te komen eten, kiest nu een omweg langs bv. een paar stoelen om zo haar doel te bereiken. Ze kan urenlang stil rechtop zitten, alsof ze de omgeving zit te observeren. Ze begint haar vacht slecht te onderhouden, ze slaapt veel, wordt onzindelijk: “Onze poes wordt oud”.


I.v.m. het fenomeen “winding up” is het belangrijk pijn in een vroeg stadium te behandelen en bij operatieve ingrepen ook al aan preventieve pijnbestrijding te doen. Tegenwoordig wordt steeds meer op verschillende niveau’s in het ontstaansproces van pijn inbegrepen. Ook is pijnbestrijding steeds meer een vast onderdeel bij de behandeling van allerlei ziektes.

De NSAID’s (Non Steroidal Anti Inflammatory Drugs)
Dit is de afdeling “aspirientjes”. Ze remmen de ontstekingsreacties, zijn koortsremmend en pijnstillend. Ze hebben ook allemaal een onaangename kant: het risico op nier- en leverbeschadiging! Bovendien kan juist de kat ze over het algemeen moeilijk afbreken in de lever, waardoor ze snel giftig zijn.

Paracetamol is wel de gevaarlijkste: onthoud gewoon dat dit dodelijk giftig is voor katten; nooit ofte nimmer gebruiken dus!
Hetzelfde geldt voor Ibuprofen.

Veilig zijn Meloxicam, Carprofen en Ketoprofen.
Samenvattend: ga niet zelf aan het dokteren met deze pijnstillers!

De Opiaten ofwel de Morfine-achtigen
Steeds meer stoffen uit deze groep blijken het goed te doen bij de kat. Soms worden katten er lichtjes stoned van of krijgen ze verstopping: Meestal wordt er dan overgedoseerd. Helaas is de werkingsduur vaak kort.
Het voorschrijven en het gebruik ervan is aan strenge regels gebonden.
Juist ook voor palliatieve pijnbestrijding uiterst geschikt.
Voorbeelden zijn Fentanyl en Buprenorphine.

De Corticosteroïden
Hoewel vaak veroordeeld door z’n bijwerkingen (risico suikerziekte, bijnierschorsbeschadiging, vertraagde wondheling) is dit een nuttige groep medicijnen. De bijwerkingen zijn door een juist gebruik tot een minimum te beperken: ga op zoek naar de laagst effectieve dosis, gebruik kortwerkende varianten (prednisolone) en sla dagen over tussen 2 giften.
Goed bruikbaar als alternatief voor NSAID’s bij arthrose, echter nooit samen geven.

Overige mogelijkheden
Fysiotherapie, acupunctuur en homeopathie worden steeds vaker gebruikt en vaak met veelbelovende resultaten. Er is nog weinig “harde” wetenschappelijke informatie voorhanden, maar als aanvullende therapie zeker bruikbaar.
Gesloten