Binkie, de Rooie Prins

[Moppie]

Fijn dat t goed gaat met onze Bink

[TamaraH]

ik zit nog eens zn sheet te bekijken. Blijft fascinerend te zien, die omslag!

Super dat hij het nog zo goed doet!

[bolle11]

Wat mooie dat het goed gaat met Bink

[Binkie]

WAARSCHUWING!! RESULTATEN BEHAALD IN HET VERLEDEN ZIJN GEEN GARANTIE VOOR DE TOEKOMST! Ken je die reclame? Die gaat dan over beleggen en dat je wel moet opletten wat je doet. Nou... dat geldt niet alleen voor hoe je je geld beheert.
Wie hier al een tijdje zit (op het forum dus) die weet dat er soms wat geharrewar is met levering en/of kwaliteit van spuitjes. Meestal wordt e.e.a. snel ondervangen en waarschuwen de forumbeheerders ons uit te kijken met een zekere batch of productiedatum. Toen wij Bink nog tweemaal daags Lantus toedienden en we een beeeeeetje nerveus werden van de uiterst trage voortgang in zijn 'instelling', kwam het voor dat er óók zo'n 'slechte batch' in omloop was. De spuitjes waren foutief bedrukt, in zoverre dat de maatstreepjes niet exact stonden waar ze hoorden. Bij optrekken tot maatstreepje 6, had je per saldo 7 eenheden insuline in de spuit zitten. Daar moet je erg mee oppassen, dat lijkt me duidelijk. Gelukkig ben je toch al geconcentreerd bezig wanneer je je Bink eerst moet meten, boekje invullen (straks ben je 't vergeten -ik wel-) en dan de Lantus klaarmaken.
Aan het eind van een stressvolle dag, met een vervelende Bink (het komt voor) en een invalbeurt voor je partner, vermeerderd met een nét wat te krap geplande afspraak waarvoor je éígenlijk al de deur uit moet... wil het wel eens voorkomen dat je een denkfoutje maakt. Nee, je bent niet vergeten dat de spuitje onnauwkeurig gemarkeerd zijn, je weet dat je moet compenseren. Maar de denkfout sluipt in de berekening die je in je hoofd doet. Ik moet 9 eenheden toedienen, de spuitjes staan verkeerd dus ik moet tot 10 optrekken... oeps... hadden we niet vastgesteld dat we eigenlijk tot 8 moesten optrekken om 9 eenheden te krijgen? Heeft Bink nou 11 eenheden ipv de benodigde 9 onder zijn huidje gekregen?
Ja. En dat werd ook onmiddellijk duidelijk. Terwijl ik me nog klaarmaakte om naar mijn afspraak te vertrekken zakte Bink in elkaar en zag hij er bepaald niet florissant uit. Je gezicht voelt alsof je de ovendeur opendoet en niet aan de kant gaat voor de ontsnappende hete lucht, je ziet voor je waar je fout ging, je ziet wel honderd scenarios waarin je je Bink niet meer kan helpen en dat het JOUW SCHULD is. STOMMERD!
Gelukkig keert ook de rede snel terug en grijp je *appelstroop, water, ijsklontjes*, alles waarvan je denkt dat het je lieve vriend wakker kan maken en wakker houden. Ondertussen ligt je mobiele telefoon op de vloer naast je en brul je in speakerstand dat ze het vanavond even zonder jou moeten doen want: NOODSITUATIE!
5 Minuutjes later gaat Binkie alweer rechtop zitten, je hart daalt vanuit je keel langzaam af naar je borstholte en je laat even de tranen de vrije loop.
De rest van de avond zitlighang je op de bank met een nog niet helemaal herstelde maar zeer aanhankelijke Bink en ben je blij met je handige bloedprikkertje en je volle bakje meetstrips. Toe maar, OMHOOG die waarde! OMHOOG!

*het is al een heel tijdje geleden dat dit voorviel, of het werkelijk appelstroop was of iets anders en of er voor zeker ijsklonten aan te pas kwamen... pin me er er niet op vast.

[Hanne]

Wow, wat een leuk verhaal! Ik kijk al uit naar het volgende berichtje :)

[Bruce42]

Amai, Binkie is snel in remissie gegaan met Lantus. Bedankt om jullie verhaal met ons te delen, geeft hoop!!
Hoe gaat het ondertussen met hem?

[paulspitfire]

Een mooi verhaal, het geeft mij moed voor Cookie

[Binkie]

Oho… wat erg! Het was 2021toen ik voor het laatst in dit draadje schreef. We zijn het na al die jaren remissie denk ik gewoon gaan vinden dat het zo goed ging met Binkie en simpelweg vergeten dat er mensen zaten te wachten op zijn verhaal.
Nou, dat verhaal is nog niet afgelopen, want vandaag is Binkie10 jaar insulinevrij!
TIEN JAAR!
Inmiddels mankeert hij met zijn +/- 18 jaar wel het een en ander.
Zo is hij grotendeels doof, heeft hij wat artroseverschijnselen en lijkt hij soms ‘de weg kwijt’ te zijn. Maat hij kruipt nog elke morgen voor ik vertrek en elke avond wanneer ik thuiskom tegen me aan op de bank en knort en knort en potelt en knort nog wat meer.
Hij is en blijft mijn held.

[Jolan]

10 jaar, geweldig!

[Moppie]

Wauw 10 jaar remissie!